Augustus 23, 2023
Hoe gaat het ermee? Het is lang geleden dat we elkaar gesproken hebben. Dat gezegd hebbende, heb ik het met vrienden vaak over u en uw collega’s gehad over hoe de medische wereld de afgelopen drie jaar heeft gepresteerd, en meer specifiek, wat u en uw collega’s echt hebben gedaan toen het erop aankwam mensen te helpen genezen, schrijft Thomas Harrington.
Sterker nog, een aantal van ons – waaronder, geloof het of niet, een klein aantal artsen die op zijn zachtst gezegd verbijsterd zijn over veel van de veranderingen die ze hebben gezien in wat vroeger het medische beroep werd genoemd – hebben geprobeerd om diegenen onder u te bereiken die met de stroom meegingen en van de ene op de andere dag, zo lijkt het, lang bestaande klinische en ethische normen van het beroep teniet deden (of zich erbij neerlegden).
U weet wel, ooit belangrijke dingen zoals geïnformeerde toestemming, diagnostische discretie, de doctrine van medische noodzaak, off-label voorschrijven, vroegtijdige zorg voor behandelbare ziekten en de absolute privacy van de arts-patiëntrelatie.
Maar het is grappig dat noch mijn bezorgde vrienden noch ik veel of niets hebben vernomen van u of een van uw collega’s die de nieuwe officiële lijn hebben gevolgd.
Toen we onlangs onder onze onwetende zelf spraken, besloten we echter dat het misschien komt omdat u het erg druk hebt en gewoon geen tijd hebt.
We beseffen immers dat het naar binnen proppen van zoveel mogelijk 15-minuten-bezoeken per dag om de omzetdoelstellingen te halen voor de praktijkgroep waar u deel van uitmaakt, uiteindelijk echt job #1 voor u is, vooral als u de levensstijl wilt behouden die u verdient en waar u natuurlijk zoveel harder voor werkt dan welke andere beroepsgroep in de maatschappij dan ook.
Zoals ze zeggen: “Eens een volbloed, altijd een volbloed,” en dus wanneer de trainer, of in dit geval de bedrijfsinvesteerders of partners in uw groep zeggen “Sprint!” en “Spring,” is het enige wat een levenslange winnaar zoals u, die altijd taaier en slimmer is geweest dan de rest vanaf de lagere school, kan doen, is zeggen “Hoeveel sneller?” en “Hoeveel hoger?”.
Toch?
Dat gezegd hebbende, zou ik gedacht hebben dat al dat geld dat de Feds naar de ziekenhuizen hebben gegooid voor die onnoemelijke duizenden kleine gunsten die jullie hebben verleend door “Covid” op zoveel mogelijk overlijdensakten te plakken als je maar kon in de afgelopen drie jaar, jullie wat meer ademruimte zou hebben gegeven bij zulke mensen. Maar ik denk het niet.
Maar hoe zit het dan met die bonussen die u en uw groep van Big Pharma kregen om zoveel mogelijk van de belegerde zielen die om talloze redenen bij u binnenkwamen, de prik te geven? Gaf dat extra geld voor de groep u niet wat meer speelruimte om meer tijd te besteden aan patiënten met echte namen, echte levens en individuele problemen die een individueel behandelplan nodig hadden
Dr. Samuel White, Britse huisarts spreekt over de COVID fraude (Nederlands vertaald)
Ik denk het ook niet.
Maar ik neem aan dat die prikbonussen het collegegeld van de kinderen hebben betaald en/of het luxe uitje met de familie een beetje betaalbaarder hebben gemaakt. Nee?
Natuurlijk realiseer ik me dat het niet altijd gemakkelijk moet zijn geweest om steeds maar weer “Veilig en effectief” te herhalen tegen patiënten over een experimentele gentherapie waarover geen longitudinaal verzamelde gegevens bestonden om beide te kunnen claimen.
Maar ja, doen alsof je gezaghebbend bent, zelfs als je geen idee hebt waar je het echt over hebt, is al heel lang een vast onderdeel van de medische opleiding. Nietwaar?
Het moet vooral moeilijk zijn geweest toen sommige van die vervelende patiënten – u weet wel over welke types ik het heb – die gezegend waren met een internetverbinding en een browser, besloten om “hun eigen onderzoek te doen” (ha-ha! ) en die, tijdens de 6 minuten die overbleven na het nemen van de vitale functies en het proces van het inladen in uw computer terwijl u over uw schouder naar hen luisterde, vertelden over hoe ze de informatiedocumenten van de FDA over de vaccins hadden gelezen en ontdekten dat ze niet eens getest waren op hun vermogen om overdracht te voorkomen, en die zich dus afvroegen hoe dit te rijmen viel met uw tweede betoog (na “veilig en effectief”) over de noodzaak om de prik te nemen om anderen te beschermen en ons te helpen kudde-immuniteit te bereiken?
Of die “onderzoeker” (oogrol) die binnenkwam met twee positieve antilichaamtesten en twee positieve T-celtesten, en zich afvroeg waarom hij een experimentele gentherapie zou moeten nemen voor iets – een iets met bovendien een algehele overlevingskans van 99,85 procent en nog veel hoger voor mensen onder de 60 waarvoor hij duidelijk al grotendeels immuun was.
Of die respectloze kwabbelaar die zich afvroeg waarom u en hij zichzelf de mond bedekten met maskers, terwijl twee opeenvolgende Cochrane-onderzoeken hadden aangetoond dat gezichtsbedekkingen grotendeels nutteloos waren als het ging om het remmen van de overdracht van de gevreesde 0,15 procent-moordenaar van voornamelijk zeer oude en zieke mensen.
Vaccinatiecampagne in Israël: “Catastrofale resultaten op alle niveaus”
Tijden die de ziel van een dokter op de proef stellen, ik weet het.
Aangezien u altijd aan de top van uw klas stond en elke valentie van elk element in de scheikundeles onthield in een tijd waarin gewone stervelingen hun toevlucht moesten nemen tot spiekbriefjes, moet u zoiets gedacht hebben als:
“Wat vervelend om naar zulke mensen te luisteren! Ik bedoel, wat kunnen zij nou weten dat ik niet weet? Alsof hun uit de context gerukte datapunten – waarschijnlijk geleverd door Trumpite nieuwszenders – mij iets zouden kunnen zeggen wat ik nog niet weet! Alsof zij met hun onnozele “onderzoek” een halfslachtig tegenargument zouden kunnen leveren voor wat de FDA, het CDC en vrijwel al mijn collega’s weten dat de realiteit van deze kwestie is! Toegegeven, ik heb nog nooit één van de studies gelezen die deze amateur “onderzoekers” onder mijn aandacht probeerden te brengen.”
“Maar ik ben verdomme een arts, en een voormalig chef coassistenten, dus ik kan gewoon geen mensen van de straat mijn kantoor in laten komen om te proberen mij de les te lezen. En als er echt iets waar was van wat ze zeggen, dan had ik dat toch zeker wel gehoord van andere hoogopgeleide artsen, een richtlijn gekregen van de leiders van de praktijkgroep, of er iets over gelezen in de New York Times. Als we naar het “onderzoek” van individuele patiënten zouden gaan luisteren, zouden we nooit iets gedaan krijgen! Die 15 minuten zouden uitlopen tot een half uur of meer, en dat zou natuurlijk het bedrijfsplan van de groep ruïneren. Op zulke momenten moet je gewoon je poot stijf houden. Ik heb dan wel geen argumenten, maar ik heb wel de macht. En is die macht en het prestige dat daarbij hoort niet vooral waar het om draait als arts? Ik bedoel, ik ben in dit vak niet geslaagd door net zo nederig te zijn als ieder ander!”
Ik begrijp het echt. U deed wat u moest doen als een meer verlicht persoon. En zoals u suggereert, kunnen de beteren van de samenleving niet zomaar respectvol en aandachtig naar anderen gaan luisteren.
Maar ik blijf achter met een paar vragen, waarop u de antwoorden, hoe goed u het ook probeert, niet zult vinden in die leerboeken en handleidingen die u tijdens uw professionele opgang zo goed uit uw hoofd bleek te kunnen leren.
Hoe zijn u en anderen van plan om de “geïnformeerde toestemming” en “medische noodzaak” djinn terug in de fles te stoppen?
Vulkaanuitbarsting op St. Vincent: alleen gevaccineerden worden geëvacueerd op cruiseschepen
Ik bedoel, in de afgelopen drie jaar hebben jullie toegegeven door jullie neer te leggen bij het beleid (misschien wel de krachtigste, maar tegelijkertijd meest laffe vorm van “ja” stemmen) dat overheden (die samenwerken met Big Pharma) het recht hebben om het recht van de patiënt, vastgelegd in de Neurenberg Codes, op vrije en geïnformeerde toestemming over wat er in hun lichaam gaat, terzijde te schuiven, evenals jullie recht om geïndividualiseerde behandelplannen voor elk van jullie patiënten op te stellen en toe te passen.
Als u deze bevoegdheden, die lang geaccepteerd zijn als fundamenteel voor de geneeskunst, gratis hebt weggegeven, hoe wilt u ze dan terugkrijgen?
Gezien het feit dat u en de meerderheid van uw collega’s deze keer geen moreel en intellectueel vermogen toonden om een tegenargument in te brengen, waarom denkt u dat u dat de volgende keer wel zult kunnen als ze besluiten om u allemaal van bovenaf onder druk te zetten om dit weer te doen?
Als u zou proberen om weerstand te bieden, op welke filosofische en ethische basis zou u dat dan doen?
En zelfs als u met een argument zou komen, waarom denkt u dan dat de machthebbers naar u zouden luisteren?
Waarom zouden ze?
U gaf ze wat ze wilden, toen ze het wilden, zonder veel weerstand.
Als u deze keer wat meer protesteert, hoeven ze alleen maar de tapes van de afgelopen jaren af te spelen waarop u allemaal staat te juichen voor de effectieve afschaffing van deze kostbare rechten en dan tegen u te zeggen: “Moeten we geloven dat u toen niet eerlijk en bedachtzaam was?”
Wat hen natuurlijk genoeg voer zou geven om alles wat u nu zegt in diskrediet te brengen. Zoals ze soms zeggen in kringen die veel minder verheven zijn dan de kringen waarin u zich begeeft, lijkt het erop dat “ze u bij de ….. hebben”.
Misschien mis ik iets. Ik bedoel, als iemand die altijd als eerste in de klas, functioneert u waarschijnlijk op een ander niveau dan ik – uw schaakmat tegenover mijn koning – en dus hebt u waarschijnlijk al een perfecte oplossing bedacht om de dokters- en patiëntenrechten terug te krijgen die u zojuist voor niets hebt weggegooid aan de overheid en Big Pharma.
Voor ons en voor u hoop ik dat dit het geval is.
